7 redenen om onduidelijk te schrijven

Waarom zegt de schrijver van een tekst vaak niet waar het op staat? 7 redenen om onduidelijk te schrijven:

1. Je hoeft geen beslissing te nemen. Je laat gewoon in het midden hoe en wanneer project A gaat plaatsvinden: ‘In principe gaan we daar binnenkort naar kijken.’
2. Het scheelt tijd. Want goed schrijven is schrappen. Nog eens lezen, bijschaven. Pff, wat een gedoe, jij hebt wel iets beters te doen.
3. Het streelt  je ego. Want iemand die dure woorden als ‘entameren’ en ‘opteren’ gebruikt, moet wel enorm slim zijn, hoor je je lezers al denken. (Of je valt genadeloos door de mand als iemand vraagt wat al die dure woorden nou eigenlijk betekenen.)
4. Je kunt slecht nieuws verhullen: ‘De resultaten laten een minder positief verloop zien dan vorig jaar’. Eigenlijk bedoel je gewoon: ‘De omzet is gedaald’.
5. Je kunt net doen alsof je echt iets te vertellen hebt. Want soms is er gewoon te weinig informatie om een goed rapport te kunnen schrijven. Tja, wat doe je dan? Nou, je neemt het rapport van vorig jaar, vervangt hier en daar wat woorden en houdt het geheel zo vaag mogelijk.
6. Iedereen kan zich vinden in zo’n tekst. ‘We gaan meer doen met minder geld.’ Wie is daar nu tegen? Vooral als je er niet bij vermeldt hoe je denkt dit voor elkaar te krijgen.
7. Uit gewoonte. Omdat veel geschreven teksten onnodig vage en formele taal bevatten, gaan we denken dat het nu eenmaal zo hoort: ‘Erop vertrouwend u voldoende te hebben geïnformeerd, verblijf ik.’

Nee, dan jouw eigen correspondentie: glashelder. Geen speld tussen te krijgen. Of draai je er zelf ook wel eens omheen?